Definitie Scope 2-emissies

Eén van de belangrijkste bronnen van wereldwijde CO-emissies zijn die van Scope 2. In deze categorie vallen alle indirecte emissies door elektriciteit of stadsverwarming die worden ingekocht en gebruikt door een bedrijf. De CO wordt uitgestoten op het moment dat de energie wordt geproduceerd en niet tijdens het gebruik ervan. Dat betekent dat het niet rechtstreeks door het rapporterende bedrijf wordt veroorzaakt. 

Het Greenhouse Gas Protocol (GHG) definieert drie scopes voor de uitstoot van broeikasgas waar, bij het berekenen van een CO-voetafdruk van een bedrijf, rekening mee gehouden moet worden. Aan de hand van deze methode is het mogelijk te bepalen welke emissies toegeschreven moeten worden aan een specifiek bedrijf. Dat garandeert dat dezelfde emissies slechts één keer worden geteld binnen elke scope. Naast de indirecte emissies die onder Scope 2 vallen, dekt Scope 1 de uitstoot door eigen of rechtstreeks gecontroleerde activiteiten van een bedrijf, terwijl Scope 3 kijkt naar de upstream en downstream CO-uitstoot in de hele supply chain van een onderneming.  

Omdat Scope 2-emissies fysiek ontstaan op de plek waar elektriciteit wordt opgewekt, horen deze voor een elektriciteitsbedrijf in Scope 1. Dit betekent dat diezelfde emissies voor een energiebedrijf onder Scope 1 worden gerapporteerd.

Scope 2-emissies zijn ingekochte verwarming, koeling en elektriciteit

Voorbeelden van Scope 2-emissies

Scope 2-emissies omvatten indirecte CO-emissies door ingekochte energie, zoals elektriciteit, stoom, warmte of koeling. Om geclassificeerd te worden als Scope 2 moet de energie buiten het rapporterende bedrijf zijn gegenereerd en door dit bedrijf zijn verbruikt. 

Een duidelijk voorbeeld hiervan is elektriciteit die is ingekocht van een energiebedrijf. De uitstoot vindt plaats op het moment dat de energieleverancier fossiele brandstoffen verbrandt en de vrijgekomen energie omzet in elektriciteit of warmte. Omdat de emissies buiten het rapporterende bedrijf worden veroorzaakt, worden ze beschouwd als indirecte emissies.  

Als een rapporterend bedrijf zoals een fabriek zijn eigen energie ter plaatse opwekt uit eigen of direct gecontroleerde bronnen, worden de CO-emissies geclassificeerd als Scope 1. Hetzelfde geldt voor bedrijven zoals elektriciteitsleveranciers die zelf energie opwekken en al hun stroom verkopen aan het plaatselijke net. Hiermee veroorzaken ze directe CO-emissies die dus worden gerekend tot Scope 1. 

Scope 2 omvat alle indirecte emissies die ontstaan door het opwekken van ingekochte energie. Alle andere emissies uit de productie en verwerking van brandstoffen en de levering van energie binnen een energienet worden gerapporteerd onder Scope 3.

Zo verminder je Scope 2-emissies

Scope 2-emissies zijn verantwoordelijk voor minimaal een derde van alle CO-uitstoot en zijn daarmee de grootste bron van emissies ter wereld. Daarom bieden het meten en berekenen van Scope 2-emissies een aanzienlijke kans voor emissiereductie.  

Omdat Scope 2-emissies afkomstig zijn van energieverbruik binnen de onderneming, zijn bedrijfsbreed energiebesparende maatregelen nodig om deze uitstoot te verlagen. De eerste stap is altijd je Corporate Carbon Footprint berekenen als uitgangspunt voor het bepalen van de reductiedoelstellingen.  

Download ons gratis e-book en lees meer over Scope 1-, 2- en 3-emissies, of meld je aan voor onze ClimatePartner Academy met verschillende onderwerpen over klimaatactie.

Meld je aan!