Het GHG Protocol
Wat is het Greenhouse Gas (GHG) Protocol?
Het Greenhouse Gas Protocol (GHG Protocol) is een uitgebreide internationale standaard voor de verantwoording en de verslaggeving met betrekking tot de uitstoot van broeikasgassen. Het GHG Protocol is de meest gebruikte standaard op het gebied van CO2-registratie. Het protocol wordt gebruikt door een groot aantal organisaties, waaronder overheden, bedrijven en NGO's.
Het is het resultaat van een samenwerking tussen het World Resources Institute (WRI) en de World Business Council for Sustainable Development (WBCSD). De eerste editie van deze norm werd in 2001 gepubliceerd. Nieuwe standaarden en richtlijnen worden ontwikkeld door belanghebbenden te raadplegen en te consulteren.
GHG Protocol: scopes 1, 2 en 3
In het GHG Protocol worden broeikasgassen in drie zogenoemde scopes onderverdeeld:
- Scope 1 – verwijst naar de directe CO2-uitstoot van een bedrijf. Deze uitstoot is afkomstig uit bronnen die het betreffende bedrijf bezit of direct controleert.
- Scope 2 – verwijst naar emissies die ontstaan door de opwekking van elektriciteit, warmte, stoom en koeling in installaties die niet tot de eigen onderneming behoren, maar die door de organisatie worden gebruikt.
- Scope 3 – omvat alle indirecte emissies van broeikasgassen die ontstaan door de activiteiten van een bedrijf die ontstaan door bronnen die het bedrijf niet bezit of direct controleert (zowel upstream als downstream).
Deze categorieën dekken dus niet alleen de CO2-emissies van een bepaalde organisatie af, maar ook die van de gehele waardeketen van die betreffende organisatie.
Standaarden van het GHG Protocol
Het GHG Protocol omvat standaarden voor specifieke doeleinden, namelijk:
- Corporate Standard
- GHG Protocol for Cities
- Project Protocol
- Mitigation Goal Standard
- Product Standard
- Policy and Action Standard
- Corporate Value Chain (scope 3) Standard
Deze standaarden bieden organisaties en entiteiten een kader waarbinnen zij hun CO2-emissies kunnen meten en rapporteren met als doel om een groter aantal duurzaamheidsdoelen te faciliteren. Bovendien biedt het GHG Protocol richtlijnen over de toepassing van deze standaarden in specifieke sectoren. Daartoe behoren de volgende documenten:
- Scope 2 Guidance
- Scope 3 Calculation Guidance
- Agriculture Guidance
- The Global GHG Accounting and Reporting Standard for the Financial Industry
- US Public Sector Protocol
Het GHG Protocol biedt tevens een reeks optionele berekeningstools om het monitoren van broeikasgassen verder te vergemakkelijken binnen een sectoroverschrijdende, land- en sectorspecifieke context.
De basisbeginselen van het GHG Protocol
De volgende richtlijnen vormen de basisbeginselen van het GHG Protocol:
- Relevantie - schrijft voor dat de CO2-voetafdruk op adequate wijze de GHG-emissies van de betreffende partij weerspiegelt en gebruikers in staat stelt om een geïnformeerde beslissing te nemen.
- Volledigheid - eist dat de zogenoemde Greenhouse Gas Inventory Quantifier (GHG-IQ) alle GHG-emissieactiviteiten en -bronnen voor de vastgestelde grens berekent en rapporteert. De Inventory Quantifier moet alle specifieke uitzonderingen documenteren, openbaar maken en rechtvaardigen.
- Consistentie – omvat de implementatie van vergelijkbare methodologieën, zodat emissies over een langere periode kunnen worden bijgehouden. Mogelijke veranderingen in gegevens, systeemgrenzen en methoden moeten op een transparante manier worden gedocumenteerd.
- Transparantie - waarborgt dat alle relevante aspecten op een feitelijke, samenhangende en duidelijke manier worden behandeld en gedocumenteerd.
- Nauwkeurigheid – minimaliseert onzekerheden in de berekening van GHG-emissies en voorkomt dat dergelijke berekeningen te veel afwijken. De beschikbaar gestelde informatie is voldoende nauwkeurig, zodat gebruikers een onderbouwde beslissing kunnen nemen.
Meld je aan voor een van onze Academy-evenementen om meer te weten te komen over klimaatactie.